Hormon pozitif meme kanserinde yeni tedavi seçeneği olarak Inavolisib

Hormon pozitif meme kanserinde yeni tedavi seçeneği olarak Inavolisib

 

Meme kanseri kadınlarda en sık görülen kanserdir.  Meme kanserinde son yılarda çok sayıda yeni tedavi seçeneği onay aldı.

Meme Kanseri Hormon reseptörlerinin durumuna göre genele olarak sınıflandırılır.

Östrojen, progesteron ve HER2 durumu tedavi seçiminde en önemli parametrelerden biridir.

Hormon pozitif meme kanserinde seçenek sayısı giderek artıyor.

Artık immünohistokimya ile sınıflandırma tedavi seçeneğinde yetmemektedir. Özelikle birkaç seri anti hormon tedavi (Endokrine tedavisi) almış metastatik hormon reseptörü pozitif meme kanserinde NGS (Next Generation Sequencing) ile diğer mutasyonların varlığı artık tedavi seçiminde etkili olabilmektedir.

PIK3CA mutasyonu endokrine tedavilerde direnç gelişiminde sorumlu en önemli mutasyonlardan biridir.

Daha önce tedavi almış hastalarda PIK3CA mutasyonu oranı çok yüksektir ve önceki çalışmalarda yaklaşık %30 olarak saptanmıştır.

Hormon pozitif HER2 negatif hastaların yaklaşık %5-10 adjuvan hormonal terapiler (tamoksifen, letrazole vb.) altında veya tedavi kesildikten kısa sürede nüks geliştirir. Bu grup hastalar agresif seyreder. Bu grup hastaların için artık daha etkili bir tedavi seçeneği mevcut.

Adjuvan endokrin tedavinin tamamlanmasından sonra veya tedavi sırasında hastalığın nükset eden hastalarda CDK4/6 inhibitörü palbociclib, PIK3CA inhibitörü inavolisib ve fulvestrant kombinasyonu standart tedavi CDK 4/6 inhibitörü palbociclib ve fulvestrant kombinasyonuna göre büyük başarı elde etti.

Son Amerika Onkoloji Kongresinde pratiğimizi değiştiren çalışmalar sunuldu. Bunlardan biri hormon pozitif meme kanserlerinde yapılan bu üçlü kombinasyonu test eden INAVO120 çalışmasıydı.

Çalışma özet aşağıda sunulmuştur.

INAVO120 adlı faz 3, çift kör, randomize bir klinik çalışmanın nihai sonuçlarını sunuyor. Araştırma, PIK3CA mutasyonu taşıyan, hormon reseptör pozitif (HR+), HER2-negatif, lokal ileri veya metastatik meme kanseri olan ve adjuvan endokrin tedavi sırasında veya 12 ay içinde hastalığı tekrarlayan kadınları kapsıyor.

INAVO120 çalışmasında, inavolisib + palbosiklib + fulvestrant kombinasyonu ile tedavi edilen hastalarda, plasebo + palbosiklib + fulvestrant ile tedavi edilenlere kıyasla ilerlemesiz sağkalımda (PFS) anlamlı bir iyileşme gösterildi.

🧬 Yöntemler (Methods)

  • Katılımcılar:
    • PIK3CA mutasyonu taşıyan,
    • HR+ / HER2- meme kanseri olan,
    • Adjuvan endokrin tedavi sırasında veya tedaviden sonraki 12 ay içinde nüks/progresyon yaşayan hastalar.
  • Tedavi kolları:
    • Inavolisib + palbosiklib + fulvestrant (161 hasta)
    • Plasebo + palbosiklib + fulvestrant (164 hasta)

📊 Sonuçlar (Results)

  • Takip süresi (medyan):
    • Inavolisib grubu: 34.2 ay
    • Plasebo grubu: 32.3 ay
  • Genel sağkalım (OS):
    • Inavolisib: 34.0 ay
    • Plasebo: 27.0 ay
    • Risk oranı (HR) = 0.67, %33 ölüm riskinde azalma (P = 0.02)
  • Objektif yanıt oranı (ORR):
    • Inavolisib: %62.7
    • Plasebo: %28.0
    • P < 0.001
  • Hastalığın ilerlemesi veya ölüm riski:
    • HR = 0.42 (İleri evre hastalıkta oldukça güçlü bir etki)
  • Yan etkiler (AE):
    • Inavolisib grubunda daha sık görülenler:
      • Hiperglisemi
      • Stomatit/mukozit
      • Gastrointestinal toksisite (ör. diyare)
      • Oküler toksisite (ör. kuru göz, bulanık görme)
    • İlacı bırakma oranı:
      • Inavolisib: %6.8
      • Plasebo: %0.6

🧾 Sonuç (Conclusions)

Inavolisib, palbosiklib ve fulvestrant ile kombine edildiğinde:

  • Genel sağkalımı anlamlı şekilde artırdı.
  • Tedavi yanıt oranı önemli ölçüde yüksekti.
  • Ancak, daha fazla yan etki ile ilişkilendirildi (özellikle metabolik, gastrointestinal ve oküler yan etkiler).

PIK3CA mutasyonlu HR+ / HER2- meme kanseri hastaları için, adjuvan endokrin tedavi sonrası erken dönemde (ilk 12 ayda) nüks eden kadınlar için CDK4/6 inhibitörü palbociclib, PIK3CA inhibitörü inavolisib ve fulvestrant kombinasyonu yeni bir seçenektir

 

 

Kaynak

This article was published on May 31, 2025, at NEJM.org.

 DOI: 10.1056/NEJMoa2501796

 


    Yorum Bırakın

    E-posta hesabınız yayımlanmayacak.