AVRUPA ONKOLOJİ KONGRESİNDEN EN ÖNEMLİ BİLİMSEL GELİŞME
Avrupa onkoloji derneğinin Ekim 2023’te Madrid’de yaptığı onkoloji kongresinde, en çok ses getiren ve şüphesiz en heyecanlı gelişme mesane kanseri ilgili yapılan sonuçlarının açıklanmasıydı
Mesane kanserinde artık yeni ve çok güçlü bir tedavi seçeneği var. Bu seçenek 30 yıllık tedavi seçeneğine olan kemoterapiye göre çok daha etkili ve tartışmasız standart tedavi olduğu saptandı.
Enfortumab adlı molekül immünoterapi(pemrolizumab) ile hastalara verildiğinde kemoterapi göre yaşam süresini iki kat daha fazla artırdığı ve yanıt alınan hastaların daha uzun yaşadığı görülüyor. Enfortumab, mesane kanser hücrelerinde bol bulunan Nectin-4 proteinine bağlanan antikor kısmı ve kemoterapi kompleksinden oluşuyor.
Bu kompleks kanser hücrelerine bağlanıyor ve kemoterapinin hücre içinde salınmasına neden oluyor. Böylelikle kanser hücreleri normal hücrelere göre daha çok kemoterapi etkisinde kalıyor ve yok olması sağlanıyor. Bu seçenek evre IV mesane kanseri için büyük umut. Maalesef maliyeti yüksek ve şimdilik yalnızca Amerika da erişimi mevcut.
Kaynak
ESMO2023
Background
Platinum-based chemo is the standard of care (SOC) for la/mUC. An unmet need remains as long-term outcomes are poor. Here we present EV-302, a global, phase 3, open-label, randomized study evaluating EV+P in patients (pts) with previously untreated la/mUC who were eligible for cisplatin- or carboplatin-containing chemo.
Methods
Pts with previously untreated la/mUC (regardless of PD-L1 expression) were randomized 1:1 to receive 3-week cycles of EV (1.25 mg/kg; IV) on Days 1 and 8 and P (200 mg; IV) on Day 1 or gemcitabine with cisplatin or carboplatin. Dual primary endpoints were PFS per RECIST v1.1 by BICR and OS. Select secondary endpoints included overall response rate (ORR) and safety.
Results
886 pts (EV+P: 442; chemo: 444) were randomized; pt characteristics were balanced between arms. At data cutoff, median follow-up was 17.2 mo. PFS was significantly prolonged with EV+P vs chemo, reducing the risk of progression or death by 55% (median PFS, 12.5 mo vs 6.3 mo, respectively; HR 0.45 [95% CI: 0.38-0.54]; P<0.00001). OS was significantly prolonged with EV+P vs chemo, reducing the risk of death by 53% (median OS, 31.5 mo vs 16.1 mo, respectively; HR 0.47 [95% CI: 0.38-0.58]; P<0.00001). Confirmed ORR was 67.7% and 44.4% in the EV+P and chemo arms, respectively (P<0.00001). Grade ≥3 TRAEs occurred in 55.9% with EV+P and 69.5% with chemo; most common were maculopapular rash (7.7%), hyperglycemia (5.0%), and neutropenia (4.8%) for EV+P and anemia (31.4%), neutropenia (30.0%), and thrombocytopenia (19.4%) for chemo. Most common (≥5% ) grade ≥3 TRAEs of special interest for EV included skin reactions (15.5%), peripheral neuropathy (6.8%), and hyperglycemia (6.1%). Most common (≥5% ) grade ≥3 treatment-emergent AEs of special interest for P included severe skin reactions (11.8%).
Conclusions
EV+P significantly improved outcomes in pts with previously untreated la/mUC, nearly doubling the median PFS and OS vs chemo. The safety profile was generally manageable with no new safety signals. These results support EV+P as a new SOC for 1L la/mUC.
Clinical trial identification
NCT04223856.
